20 χρονια περασαν, απο το καλυτερο κατα την γνωμη μου, αλμπουμ των Σουηδων In Flames και με την ευκαιρια τοσο της επετειου του δισκου, αλλα και της συμπληρωσης 30 χρονων της μπαντας στον χωρο η Nuclear Blast αποφασισε να επανακυκλοφορησει το "Clayman”. Μιλαμε για εναν δισκο που εχει αφησει ανεξιτηλο το στιγμα του στον χωρο, καθως ολα αυτα τα χρονια μνημονευεται αρκετα συχνα και συγκρινεται, ατυχως βεβαια, με νεες κυκλοφοριες του συγκεκριμενου ιδιωματος. Ξεκιναω λοιπον με τα ευχαριστα καθως η επανακυκλοφορια μας προσφερει ενα νεο αρκετα καλο και σκοτεινο 3D εξωφυλλο, αλλα και ενα νεο 16σελιδο booklet. Παμε τωρα και στα τραγουδια του δισκου, remastered πλεον, οπου υπευθυνος ηταν ο τεραστιος Ted Jensen (GOJIRA, PANTERA, BRING ME THE HORIZON, ALICE IN CHAINS και πολλα ακομα συγκροτηματα), που ομολογουμενος εκανε φοβερη δουλεια, καθως το νεο mastering εχει δωσει μια φρεσκαδα και μια καθαροτητα στο ολο ακουσμα, αλλα και μια ανανεωτικη διαθεση. Το αν αρεσει τωρα το αυθεντικο απο το remastered ειναι καθαρα στην προσωπικη αποψη, αλλα και στα γουστα του καθενος απο εμας, σεβαστες και οι δυο πλευρες. Αν εκλεινε εδω η επετειακη εκδοση του “Clayman” θα μιλαγαμε για μια πετυχημενη απο καθε πλευρα επανακυκλοφορια, αλλα δυστυχως αυτο δεν συνεβη. Παμε τωρα στα δυσκολα και αχρειαστα κατα την προσωπικη μου αποψη παντα. Το “Themes and variations in D minor” ειναι εξτρα τραγουδι το οποιο ειναι κατι σαν ατμοσφαιρικο medley απο μελωδιες και σημεια των κομματιων του δισκου, παιγμενα απο τον τσελιστα Johannes Bergion (DIABLO SWING ORCHESTRA) και την συνοδεια του Bjorn Gelotte στην κιθαρα οπου χρειαζεται. Ενταξει ok ακουσμα αλλα αχρειαστο ομως και προχωραμε πλεον στα δυσκολοτερα. Οι In Flames αποφασισαν να ξαναηχογραφησουν τα “Only for the weak”, “Bullet ride”, “Pinball map” και “Clayman” τα οποια ειναι κομματια σταθμος του δισκου. Μεχρι εδω ενταξει δικαιωμα σου, αλλα οχι να βγαινει αυτο το αποτελεσμα και να ακουγονται τοσο χαλια. Αλλα κομματια χωρις νευρο, επιπεδα τελειως, κιθαρες καπου θαμμενες, φωνητικα χωρις ιχνος brutal με μια "χαριτωμενη" ερμηνεια που δεν εχει λογο υπαρξης σε αυτα τα κομματια και μια παραγωγη χωρις ογκο. Δεν φταινε σε αυτο οι παραγωγοι Howard Benson (MOTORHEAD, MY CHEMICAL ROMANCE) και ο Chris Lord-Alge (GREEN DAY, ROB ZOMBIE) γιατι και καταξιωμενοι στο χωρο ειναι, αλλα και εξοχοι επαγγελματιες με αναγνωρισμενες δουλειες, ισως ομως δεν ταιριαζει η ηχητικη ταυτοτητα των In Flames με αυτους η ακομα και το ιδιο το συγκροτημα τους ειπε να ακολουθησουν αυτο τον δρομο. Πραγματικα ανεξηγητο. Δεν θελω να γινω περισσοτερο κακος νομιζω φτανει μεχρι εδω, αλλωστε κυκλοφορει η επετειακη εκδοση και ο καθενας μπορει να βγαλει τα δικα του συμπερασματα για αυτα τα τραγουδια. Καποια πραγματα ομως καλο ειναι να μενουν οπως ειναι, για να μην εχουν αυτη την απογοητευτικη καταληξη. Κλεινοντας θα πω οτι η επανεκδοση του “Clayman”, εννοειται οτι εξαιρω τις επαναηχογραφησεις, ειναι εντυπωσιακα πολυ καλη και σε θεμα εξωφυλλου, αλλα και στο remastering καθως ο ηχος ακουγεται αψογος. Ακουστε το 20 χρονια μετα και απολαυστε για μια ακομη φορα την μουσικη αρτιοτητα και τελειοτητα του δισκου!!!
metalmadnessgr
Comments